بررسی اثر درمانی سایمتیدین بر روی زگیلهای معمولی متعدد در مراجعین به کلینیک پوست بیمارستان خاتم زاهدان در سال 1379

هدف از این مطالعه، بررسی اثر درمانی سایمتیدین بر روی زگیلهای معمولی متعدد در مراجعین به کلینیک پوست بیمارستان خاتم زاهدان از اول تیر ماه 79 می باشد. نوع مطالعه، کارآزمائی بالینی یک سویه کور می باشد. دو گروه 42 نفری انتخاب شده، یک گروه با سایمتیدین با دوز ‏‎15-30mg/kg‎‏ خوراکی و گروه دوم با ‏‎placebo‎‏ درمان شدند. دو گروه پس از سه ماه ارزیابی شدند و با استفاده از آزمون کای-دو نتایج زیر بدست آمد: در مقایسه بین دو گروه، در گروه مورد از 42 نفر تنها 8 نفر بهبودی کامل و 7 نفر بهبودی نسبی و در گروه شاهد از 42 نفر تنها 5 نفر بهبودی کامل و 3 نفر بهبودی نسبی یافته اند. در نتیجه بین مصرف سایمتیدین و بهبودی در دو گروه ارتباطی وجود ندارد. ‏‎(p=0/213)‎‏ از نظر سنی، در گروه مورد از 20 نفر از گروه سنی زیر 12 سال، 9 نفر و از 222 نفر از گروه سنی بالای 13 سال، 6 نفر بهبودی یافته اند ‏‎(p=0/23112)‎‏ و در گروه شاهد از 18 نفر از گروه سنی زیر 12 سال، 7 نفر و از 24 نفر از گروه سنی بالای 13 سال، 1 نفر بهبودی یافته اند ‏‎(p=0/01307)‎‏ در نتیجه بین بهبودی و سن در گروه مورد ارتباطی وجود ندارد ولی در گروه شاهد ارتباط موجود است. از 19 نفر مرد در گروه مورد، 4 نفر بهبودی و از 23 نفر زن، 11 نفر بهبودی یافته اند ‏‎(p=0/7149)‎‏ و از 19 نفر مرد در گروه شاهد، 3 نفر و از 23 نفر زن، 5 نفر بهبود یافته اند ‏‎(p=0/70921) در نتیجه بین جنس و بهبودی ارتباطی وجود ندارد. از 13 نفربلوچ در گروه مورد، 7 نفر و از 29 نفر فارس، 8 نفر بهبودی یافته اند ‏‎(p=0/16346)‎‏ و از 12 نفر بلوچ در گروه شاهد، 1 نفر و از 30 نفر فارس، 7 نفر بهبودی یافته اند ‏‎(p=0/40235)‎‏ نتیجتا اینکه بین نژاد و بهبودی ارتباطی وجود ندارد. نتیجه نهایی اینکه سایمتیدین در درمان زگیلهای معمولی متعدد خیلی موثرتر از پلاسبو نمی باشد و بهبودی در گروه شاهد در گروه سنی زیر 12 سال بیشتر می باشد.